Гэвч би чиний төлөө илүү санааширч байна. Юу гэвээс би шаналал зовлонгоо хүлээн авч байна. Энэ миний л шаналал зовлон, өөр хэнийх ч биш, би л үүнийг шаналж зовж, шархалж зовиурлаж дуусгах ёстой.
Харин чи минь гарцаагүй ирэх ёстой шаналал зовлонг хүлээн авахаас татгалзаж байна. Шаналал зовлон огт байхгүй хэмээн шүд зуун инээмсэглэж байна. Инээмсэглэж байгааг чинь харж, "чи инээмсэглэж байна, чи жаргалтай байна" гэж хэлсэн хүмүүс чамд "би аз жаргалтай байна шүү дээ" гэсэн бодлыг зүүж өгч, зовлонг чинь нимгэлж байгаа юм шиг байж, инээмсэглэн буйг чинь харуулж байгаа толь чамайг аз жаргалтай болгож байгаа юм шигээр санаж, улам улмаар тэр толинд ойртож, ойртох тусам толь инээмсэглэл хоёрын үзүүлж байгаа аз жаргалтайн тухай илбэний үнэмшил нь тодорч тэр толины цаанах ертөнцөд үлдчих юмсан гэж боломжгүйг болгох гэж тэчьяадан байна, чи минь...