Товчхондоо энд бичих гэсэн бүх юм ингээд л болоо. Үүрд гэдэг бол мэдрэмж. Цаг хугацааны хэмжүүр биш.
Залуу байхдаа... Буцалж явахдаа... "Үүрд" гэдэг мэдрэмжиндээ шатаж явахдаа... "Үүрд" гэдэг мэдрэмжээ үүрд байх юм шиг айж явахдаа. Үүрд л ингээд шаналаад л, үүрд л ийм хэвээрээ үлдчихээд л, үүрд чамайг хүлээгээд л байх юм шиг санаж явахад... Үүрд чамаас хол байна гэж бодож байхдаа... Хэзээ ч чамайг мартаж чадахгүй юм шиг явахдаа... Мартаж чадахгүй л юм шиг бодож явж. Тэгэхэд энэ олон үүрдийг үхэл л зогсоох байх гэж бодож найдаж үхэл зүг яарж явсан удаа ч бий...
Аль нь үүрд, аль нь "үүрд" байсанг ялгаж мэдэлгүй бүгдийг нь үүрд гэж бодож л явсан байх даа хөө. (Дурсамжаа хүлхэн инээмсэглэх :D)
Үүрд харцыг чинь тосон ажиглагдаадЖаахан дөхдөө. Үүрд гэдэг мэдрэмжийг мэдүүлье. Мэдсэн чинь таашаагдвал мэдрүүлье...
Үүрд дэргэдээс чинь ажин суумаар...
Тэгээд л энэхэн зуур "үүрд" өөд өөдөөсөө урсая.
Шивнэлдээн
- ...Үүрд үү?
- ...Үүрд ...үүрд.
- ...Үргэлж үү?
- Харин л дээ :P
Үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд үүрд
ReplyDeleteолон хэлээд байсан чинь угаасаа шал утгагүй үг шиг санагдчлаа
Үүрд гэдэг юм байдаг гэжүү?Хайр сэтгэл ч үүрд биш шт,хэзээ нэгэн цагт хувирч өөрчлөгддөг л зүйл..
ReplyDeleteДурсамжаа хүлхэн инээмсэглэх ..,
ReplyDeleteхэхэххэ, гоё үг байна.
хэхэ үүрдийг танин ядан явсансан.. санаж сэрэхэд минь тус боллоо чи
ReplyDeleteorhihoor shiidjee?
ReplyDeleteshiwneldeen taalagdlaa, urgelj uu?
ReplyDeleteshiwneldeen taalagdlaa, urgelj uu?
ReplyDeleteДурсамжаа хүлхэн инээмсэглэх,
ReplyDeleteхарин төх гоё үг байна.
Чинагш юм бүхэн улирч одно
ReplyDeleteЦавцайх үүлс морин харгуйгаар зуларч одно
Цагаан уул цэцэг хээрийн салхинд сэмэрч одно
Чинагш юм бүхэн улирч одно
Нарыг зүглэсэн түм түмэн усны модон хорхой
Навчилж өөрчлөгдөхөд хүмүүс ой шугуй гэж нэрлэнэ
Намрын царманд зогсох марал бугын нүдэнд
Магадгүй ямархан гунигаар нулимс цийлэлзэнэ
Ирэх өдөр хоногууд өнгөрч одно
Ижий минь талын хаяа руу алсарч одно
Эцэг минь зоримогхон шийдээд хальж одно
Ирэх өдөр хоногууд өнгөрч одно
Ээжийн загсаасан өрөм шиг шаргал саран
Энгэр тойрмын хоромсогтой сум шиг хэдэн зэгсэнд хононо
Эргийн хайргаа зөөлөн зөөлөн илбэж
Эртний домгоо Хэрлэн мөрөн минь шивнэнэ
Чинагш юм бүхэн улирч одно
Цасан ширхэгэүүд одны гялгараас чимхэж одно
Чамайг гэсэн хайр минь цагийн эрхээр бүдгэрч одно
Чинагш юм бүхэн улирч одно
яаа энэ Ж.Болд-Эрдэнийн тасарчихсан шүлэг нь шүү. Энэ шүлгийг уншаад нэг бодоорой тасархай тасархай
Бичлэгт зориулсан сэтгэгдэл: Өөдтэй болсонгүй. Энэ бичлэг өөрт маань огт таалагдаагүй болно :)
ReplyDeleteFalcon > Өөрийнхөө нэрийг бас яг ингээд олон хэлээд үз дээ? Утгатайгаа үлдэх нь үү үз дээ :P
Халтак > Үүрд юм байдаг шд ;)
Ollie > Хмм. Дандаа л хүлхэж байгаа идэж байгаа юм руу өлөлзөж явах юм :P
Арима > Аая хэхэ. Мундаг том тус болсон байна шд. Хүнд тус болсондоо баярлаад дэвхцээд сүйд майд. Энд.
Dream > Ойлгосонгүй. Юу орхихоор шийдсэн гэж? Чи л өөрөө энд бичсэнээ тайлбарлалгүй орхихоор шийдсэн байх :P
Sam > Харин л дээ... :P
Модон хүүхэлдэй > Модон чихэр хүлхэх ч бас гоё шүү тээ? ;)
Bolor Dulambayar > Уншаад бодсон чинь бодол маань тасран ганхаад найган найган будантаад. Үүрд л ингээд тасран ганхаад байдаг бол гэж бодогдож байна :D